تلخ ترین روز زندگی

روز 17 فروردین رفتم گزینش و دونبال کارای استخدامی و در عین ناباوری با یک شک بزرگ روبه رو شدم مسئول گزینش گفت با شما دیگه قرارداد نمی بندیم و شما باید تسویه کنید و از این اداره و اورگان برید وای یخ زدم و نمیدونستم چی بگم من آخرین باز مانده بین همکارام بودم که باید رسمی می شدم از اون روز دیگه نتونستم یک لحظه ام آروم بشم شبا خوابم نمی برد نمیدونستم چیکار باید میکردم و فکر قسطایی که باید از ماه دیگه بدم دیونه ام میکنه وضع کار خیلی خرابه و کرونا همه چیز فلج کرده خدایا بعد 8سال الان کجا برم دونبال کار بگردم به کی بگم وضع خواهر بردارا خرابه خدایا خودت از این بحران نجات بده